Ogólnopolskie Stowarzyszenie Internowanych i Represjonowanych

UCHWAŁA NR XVII/200/2016

Rady Miasta Siedlce z dnia 26 lutego 2016 r.

w sprawie rozpatrzenia petycji Ogólnopolskiego Stowarzyszenia

Internowanych i Represjonowanych.

Na podstawie art. 18 ust.2 pkt.15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 1515) w związku z art.9 ustawy z dnia 11 lipca 2014 roku
o petycjach ( Dz.U. z 2014 r. poz. 1195 ), Rada Miasta Siedlce uchwala, co następuje:

§ 1

1. Rada Miasta po zapoznaniu się z petycją Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych
i Represjonowanych wyraża wolę podjęcia prac nad zmianą Uchwały Nr X/104/2015
Rady Miasta Siedlce z dnia 29 czerwca 2015 roku w sprawie ustalenia opłat za usługi
przewozowe o charakterze użyteczności publicznej organizowane przez Miasto Siedlce
środkami lokalnego transportu zbiorowego oraz w sprawie ustalenia kategorii osób
uprawnionych do przejazdów ulgowych.

2. W związku z tym, że objęcie uprawnieniem do bezpłatnych przejazdów środkami
lokalnego transportu zbiorowego na wszystkich liniach komunikacyjnych w Siedlcach
dla represjonowanych działaczy opozycji antykomunistycznej i niepodległościowej
wiąże się z koniecznością zapewnienia w budżecie Miasta na ten cel dodatkowych
środków, petycja będzie realizowana od 2017 roku.

§ 2

Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Siedlce.

§ 3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Przewodniczący Rady

Henryk Niedziółka

Treść petycji w zakładce: "ustawa czy jałmużna"

Kapłan na medal. Grudzień 2015

W wyniku starań Stowarzyszenia siedlecki kapłan ks. prałat M. Łuszczyński został
wielokrotnie uhonorowany i wyróżniany za obronę wiary i polskości i tak:

1. w styczniu 2004 r. w podziękowaniu za niestrudzone krzewienie wiary i
patriotyzmu, za ofiarność oraz osobiste zaangażowanie w kształtowaniu
sumień, bezkompromisową obronę praw ludzkich i Boskich, a także
dodawanie sił do walki ze złem, wyróżniony przez Ogólnopolskie
Stowarzyszenie Internowanych i Represjonowanych pamiątkowym
grawertonem;

2. Minister Edukacji Narodowej w roku 2007 przyznał "Medal Komisji
Edukacji Narodowej",
3. w dniu 1.10.2008 r. przez Prezydenta RP odznaczył Krzyżem
Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski;

4. dnia 12.10.2008 r. wręczona została odznaka „Zasłużony dla Kultury
Polskiej", przyznana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego;
5. dnia 18.11.2008 r. Rada Miasta Siedlce nadała tytuł „Honorowy
Obywatel Miasta”;
6. w dniu 31 sierpnia 2010 r. przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Internowanych
i Represjonowanych udekorowało medalem „za niestrudzone i odważne
głoszenie prawdy”,
7. dnia 10.11.2015 r. Biskup Polowy WP przyznał „Medal Błogoslawinego
ks. Jerzego Popiełuszki”:

Po wyborach samorządowych - listopad 2014 r.

Tygodnik Diecezji Siedleckiej "Echo Katolickie" w numerze 49
z 4-10 grudnia 2014 r.w podsumowaniu wyników wyborów pisał
m.in.: "...bez większego ryzyka można by powiedzieć, ze
rozpoznać nowego prezydenta Słupska mozna z przekładanych
dolnych części ciała nad górnymi. A w zarządzaniu wazne są jednak
inne niz te, którymi pan Biedroń epatuje... Przegrała społeczność
nadmorska, ponieważ udowodniła tezę, iz nie jest zainteresowana
zyciem w normalnych warunkach... Zasadniczym hasłem stają się
słowa: 'Nie ma wolności dla wrogów dowolności'.
A to juz nie napawa optymizmem.

Zasądzone odszkodowania i zadośćuczynienie.

Sąd Okręgowy w Siedlcach na podstawie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec
osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego dotychczas
zasądził odszkodowanie i zadośćuczynieniew wysokości:
1.   60.000,- zł, o jaką występował internowany.
2. 112.000,-zł (wyrok z kwietnia 2013 r.). Wnioskodawca (M. K.) występował o kwotę 358.000,-zł.
Apelacji nie składał.
3. 100.000,- zł (wyrok z czerwca 2013 r.). Poszkodowany (A. G.) wniósł apelację, gdyż domagał się
kwoty 873.290,-zł. Sąd Apelacyjny stwierdził, że apelacja jest zasadna. Rozprawa w toku.
4. 189.587,83 zł (marzec 2014 r.) dla Z. G. Z uwagi na wiek wniskodawcy (90 lat) apelacji nie będzie.
5. 145.520,- zł zasądzone w dniu 9.04.2014 r. na rzecz R. P. Apelacja zapowiedziana (patrz zakładka:
Haniebne wyroki). Sąd Okręgowy w Siedlcach przyznając niskie zadośćuczynienie uzasadnił to
niedopuszczalną argumentacją, a mianowicie, aby "nie służyło wzbogaceniu się, zwłaszcza w
przypadku działalności patriotycznej, gdyż byłoby to wręcz moralnie niestosowne".
Takich argumentów sądy nie używają zasądzając bardzo wysokie zadośćuczynienie dla osób
niesłuszne pozbawionych wolności. Nie stosowano także takiej argumentacji uposażając SB-eków
w nadzwyczajne dożywotnie przywileje emerytalne.
Kolejne cztery rozprawy w toku.
https://www.youtube.com/watch?v=b36Y5t8T-UQ#t=30

  Siedlce
W miesiącu sierpniu 2013 r. siedleckie władze samorządowe z PIS wraz z SLD (!) świętowały
"wyzwolenie" Siedlec przez armię sowiecką - patrz: http://www.youtube.com/watch?v=iTIyAQ2ykf4 ,
https://www.google.pl/search?window=1&site=&source=hp&q=SLD+i+PiS+oddaj%C4%85+ho%C
  5%82d+Sowietom+w+Siedlcach&oq=SLD+i+PiS+oddaj%C4%85+ho%C5%82d+Sowietom+w+Siedlcach
&gs_l=hp.3...2839.2839.0.5003.1.1.0.0.0.0.270.270.2-1.1.0....0...1c..46.hp..1.0.0.1wEnfOfkWss

APEL

Kościół Siedlecki (patrz też zakładka: "Aktualności, informacje, komentarze).

Biskup siedlecki Z. Kiernikowskiego doprowadził do takiej sytuacji, że w seminarium było tylko kilku studentów. Na domiar złego "nadrektorem" ustanowił kobietę, sprowadzał "uczonych" protestantów do seminarium, a usunął kadrę kapłanów wykładowców do kształtowania młodych ludzi. Przygotowywał synod dziecezjalny niezrozumiały (a nawet heretycki) dla wiernych i samych księży. Wprowadzał nowinki obce katolickiemu społeczeństwu Podlasia. Wyniósł do najwyższej do rangi (sektę) neokatechumenat, a osoby świeckie i kapłanów temu przeciwnych pozbawiał wpływu na wiernych. Ciągłe podróżowal do Izraela, a na Jasnej Górze nie bywał. Zarzucał wiernym, że Matkę Bożą traktują jak "boginię", a ona jest zwykłą kobietą. Uważał, że Jezus Chrystus jest sługą, a nie Bogiem, Królem, Zbawicielem.
W niedzielę 23 lutego 2014 r. w kościele Katedralnym w Siedlcach podczas Mszy św. o godz. 10:00 ks. biskup Z. Kiernikowski wygłosił kazanie, w którym w siódmej minucie i 40 sekundzie (7:40) przyrównał Chrystusa do szmaty (http://archiwum.radiopodlasie.pl/?m=20140223).
W kazaniu w czasie Mszy św. odprawionej w dniu 3 listopada 2012 r. o godz. 12:00 w intencji zmarłych biskupów siedleckich, powiedział m.in. że biskup może głosić Ewangelię wg. własnego rozumowania.
Na czas kanonizacji Jana Pawła II wolał pojechać do Izraela niż do Watykanu.
W rocznicę wprowadzenia stanu wojennego Zarząd Stowarzyszenia zorganizował wystawę, na której gościem honorowym miał był ks. Stanisław Małkowski. Bp Kiernikowski około 10 dni wcześniej telefonował do Kurii Warszawskiej oświadczając, że "nie życzy sobie księdza Małkowskiego na swoim terenie". Wyraził też opinię, iż Jan Pospieszalski także nie powinien być zapraszany do Siedlec.
Biskup Kiernikowski na skutek decyzji papieża Franciszka został całkowicie pozbawiony jakiegokolwiek wpływu na Seminarium i seminarzystów, nominacje kapłańskie, zatrzymany został synod, usunięta została z terenu diecezji owa kobieta "nadrektor" seminarium, a zarazem wplywu na diecezję. Kaplani odmówili mu posłuszeństwa. Obowiązki powierzone zostały biskupowi Piotrowi sufraganowi, posiadającego duży mir wśród kleru i wiernych. W konsekwencji na skutek oporu wiernych i kapłanów decyzją papieża Franciszka w dniu 16 kwietnia 2014 r. został usunięty z diecezji.
Ingres nowego biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy odbył się w dniu 24 maja 2014 r.
Jak witali nowego biskupa wierni świadczy wystąpienie ks. rektora Mieczysława Głowackiego:
"W tym historycznym i pięknym dniu pozdrawia Cię, Ekscelencjo, Nasz Księże Biskupie - nie złośliwy i uparty kler siedlecki - to nieprawdziwa i krzywdząca opinia - ale wszyscy zwyczajni podlascy księża, którzy wyrośli z wiary ojców - męczenników z Pratulina i z miłości do Matki Boskiej tej z Kodnia, Leśnej Podlaskiej i innych sanktuariów maryjnych rozsianych po ziemi podlaskiej. To dobrzy i gorliwi księża, świątobliwe siostry zakonne, które pozdrawiają Cię i otaczają sercem, cieszą się klerycy naszego Wyższego Seminarium Duchownego, którzy już zdążyli poznać Cię, Ekscelencjo, jako życzliwego i bliskiego człowieka. Wszyscy widzimy w Tobie Ojca i Pasterza.
Radujemy się z tego, że jesteś naszym Pasterzem, który wyrastał na podobnej do naszej ziemi, o trudnej historii, kiedy kasowano diecezję kielecką w tymże samym 1818 r. powołano do istnienia naszą diecezję podlaską, która w niespełna 50 lat później doświadczyła tego samego losu - kasaty, aby odrodzić się w 1918 r.
Cieszymy się jako duchowieństwo, ponieważ przebyłeś w swoim kapłańskim życiu podobną drogę, do drogi każdego z nas jako wikariusz, proboszcz, a dopiero potem jako rektor seminarium, znasz więc potrzeby i trudy kapłańskiego życia, a teraz jeszcze bliżej, z racji stanowiska w Episkopacie, życie i potrzeby Sióstr i Braci życia konsekrowanego.
Otwieramy nasze serca, kościoły, plebanie i domy zakonne, i mówimy dziś, że nie chcemy być tylko prezbiterami, którzy będą odpowiednio wykonywać przepisy liturgiczne, ale chcemy być wraz z naszym Biskupem księżmi-duszpasterzami, którzy za przykładem i nauką biskupa, łączącego nas z papieżem, będą prowadzić ludzi po drogach zbawienia.
Prosimy dziś, pomni na to - jak mówił św. Jan Paweł II - że człowiek jest wielki, „nie przez to co ma, nie przez to kim jest, ale przez to czym dzieli się z innymi”: dziel się z nami nasz Pasterzu wiarą i miłością do Boga, umiłowaniem wiernych, umiłowaniem Księży i Sióstr zakonnych.
W ten dzień ingresu prosimy Matkę Boską Wspomożenie wiernych - aby wspomagała Pasterza i oddaną mu wspólnotę diecezjalną - witamy w domu, który od dziś jest naszym wspólnym domem, Twoim Drogi Księże Biskupie i naszym".

List bpa Kiernikowskiego z od odwołania z diecezji siedleckiej 16.04.2014 r.

Drodzy Diecezjanie!

Zgodnie z życzeniem Ojca świętego kończę posługiwanie w Diecezji Siedleckiej.
Pragnę więc skierować do wszystkich Diecezjan, zarówno duchownych, jak i świeckich, słowa podziękowania za współpracę i wspólne kroczenie Bożymi drogami.

Po prawie dwunastu latach posługi biskupiej mogę wyznać, że pojmowałem moje zadanie pasterskie przede wszystkim jako sianie słowa Bożego i posługę liturgiczną, zwłaszcza sakramentalną.
Czyniłem to, mając na uwadze fakt, że zasadnicze przesłanie Ewangelii i zbawcze misterium paschalne bywają jeszcze w naszych wspólnotach niewystarczająco doceniane i przyjmowane. Często bowiem zostają one przysłonięte całym szeregiem zwyczajów, niemających właściwego osadzenia w treściach ewangelijnych, lecz związanych z pewnymi tradycjami, które nie prowadzą do wyraźnego i świadomego przylgnięcia do Osoby Jezusa Chrystusa, co w konsekwencji objawia się niepełnym przeżywaniem wiary we wspólnocie Kościoła. Na ten problem zwracał uwagę bł. Jan Paweł II, a obecnie czyni to również papież Franciszek (zob. np. EiE 47; EG 94).

Kierowałem się świadomością wspólnoty kościelnej jako tej, której prawzorem i Matką, przez posłuszne oddanie się Bogu, jest Maryja. Pod znakiem Maryi bowiem możemy wszyscy dać się kształtować w uległości Bogu, by tworzyć wspólnotę nowych ludzi, odrodzonych przez chrzest i żyjących w prawdzie i w komunii.

W posłudze głoszenia słowa przyświecała mi między innymi przypowieść o siewcy, który siał, mając świadomość, że niektóre ziarna padną na skaliste podłoże, inne między ciernie, a jeszcze inne na drogę i zostaną wydziobane przez ptaki (zob. Mt 13,3-8). Choć z góry było wiadomo, że nie wszystkie przyniosą owoc, siewca jednak był przekonany, że musi siać. Część z ziaren padła jednakże na ziemię żyzną, gotową do przyjęcia ich i wydania plonu. Żyzna ziemia oznacza człowieka, który potrzebuje nowości i mocy Ewangelii i jest gotów ją przyjmować. To sianie przeze mnie słowa Bożego odbywało się zarówno w zwyczajnej posłudze pasterskiej, jak też w jej szczególnych momentach i aspektach, takich jak: katechezy liturgiczne, celebracje słowa Bożego, program „Chrzest w życiu i misji Kościoła", a także w wielu innych formach ewangelizacyjnych i katechumenalnych oraz licznych rozmowach indywidualnych. Jestem przekonany, że nie wszystko trafiło na skałę czy między ciernie albo na drogę i nie wszystko zostało porwane przez przeciwników, a ziarna, które padły na ziemię żyzną, przyniosły i jeszcze przyniosą swój owoc.
Miejscem i czasem, gdzie konkretyzuje się dojrzewanie owocu, jest liturgia.
Pracowaliśmy na tej płaszczyźnie na różne sposoby. Dziękuję wszystkim duszpasterzom, którzy świadomie podjęli troskę o prawdziwość znaków i piękno i turgii. Dziękuję wszystkim uczestnikom Diecezjalnej Szkoły Liturgicznej i Diecezjalnego Studium Muzyki Kościelnej, a także komisjom wizytacyjnym, parafialnym zespołom liturgicznym, organistom, chórom i scholom oraz poszczególnym osobom, które angażują się w kształtowanie liturgii.

Za bardzo ważny obszar mojego posługiwania uważałem formację seminaryjną. Widziałem potrzebę przygotowania do kapłaństwa przede wszystkim w oparciu o słowo Boże i liturgię oraz w większej otwartości na świeckich i z większym ich udziałem.
Szczególnie ważnym było to, co czyniliśmy w Wyższym Seminarium Duchownym, zmierzając do odnowy formacji według wskazań i ducha Soboru Watykańskiego II oraz późniejszego nauczania Stolicy Apostolskiej. Dążyłem do podkreślenia roli świeckich i pełniejszego ich zaangażowania w naszych wspólnotach oraz uświadomienia potrzeby przemiany mentalności tak, aby klerykalizm nie był przeszkodą w przeżywaniu Kościoła jako Ciała Chrystusa, w którym każdy ma swoje miejsce i właściwą sobie rolę. Nowe czasy i nowa sytuacja społeczna domagają się większego udziału świeckich, w tym również kobiet, także w tych obszarach życia Kościoła, gdzie podejmuje się decyzje i działania formacyjne.
Wypowiedzi papieża Franciszka odbieram jako potwierdzenie przyjętego przeze mnie kierunku działania (zob. np. EG 102, 103, 107).

Dziękuję wszystkim, którzy starali się to rozumieć i przyjmować oraz w tym duchu działać. Dziękuję wspólnotom, instytucjom kurialnym, mediom diecezjalnym i wszystkim, którzy mnie wspomagali.
Zdaję sobie sprawę, że nie brakowało trudnych momentów, które wynikały głównie z konieczności przełamywania niektórych przyzwyczajeń i schematów. Wiem, że nie zawsze byłem zrozumiany, że niektóre prawdy były odbierane jako zbyt nowe czy zbyt wymagające.
Przepraszam za te sytuacje, w których ktoś poczuł się dotknięty, i proszę o wybaczenie.
Pan Bóg ma swoje plany i swój sposób działania. „Wiemy, że tym, którzy miłują Boga, wszystko wychodzi na dobre" (Rz 8,28). Modlę się, byśmy z taką świadomością umieli przeżywać każdą sytuację. Polecam się też Waszej modlitwie.
Proszę o nią szczególnie chorych i cierpiących. Wszyscy powierzajmy się Maryi, Matce Słowa Wcielonego oraz naszym Patronom, abyśmy pozwalając się prowadzić Duchowi Świętemu, coraz pełniej - na wzór Maryi - przylegali do misterium ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Zbawiciela i przeżywali tajemnicę Kościoła.
Na zbliżające się święta paschalne składam serdeczne życzenia głębokiego przeżycia Triduum Męki, Śmierci i Zmartwychwstania naszego Pana Jezusa Chrystusa. Coroczne przeżywanie tych zbawczych tajemnic jest dla każdego wierzącego odkrywaniem perspektywy nowego życia pośród aktualnych doświadczeń, które w jakiejś mierze i na różne sposoby krzyżują nasze życie. W zwycięstwie ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana nad logiką śmierci i zniewolenia koniecznością obrony siebie tkwi paschalna radość, otwierająca już teraz perspektywy wieczności. Regina coeli laetare...

Niech Bóg nam błogosławi i prowadzi nas swoją mocą drogami wyznaczonymi przez Ewangelię.

bp Zbigniew Kiernikowski

Watykan

Dnia 16.10.2009 r. papież Benedykt XVI mianował siedleckiego b-pa pomocniczego Henryka Tomasika biskupem ordynariuszem diecezji radomskiej.
Radomiacy i mieszkańcy Diecezji Radomskiej otrzymali jednego z najlepszych naszych kapłanów.
Ks. Henryk Tomasik pełnil funkcję kapelana siedleckiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego działalność siedleckiego KIK-u została zakazana. Po wznowieniu dzialalności w r. 1983 KIK gromadził licznie działaczy opozycji. W KIK-u odbywały się spotkania opozycjonistów, dyskusje z zapraszanym znanymi w kraju opozycjonistami. Tam wyświetlano "zakazane" filmy, jak też kolportowano podziemne wydawnictwa. Swój interes usiłowały ubić także ówcześni liberałowie-opozycjoniści (opcja zwana "michnikowszczyzną"), co spotkało się ze zdecydowaną postawą kapłanów, zakazującą im propagowania propagandy antykościelnej obiektachkościelnych.
Ks. Tomasik w latach stanu wojennego był kierownickiem sierpniowych Pieszych Pielgrzymek Podlaskich na Jasną Górę, w której uczestniczyło od 9 do 15 tysięcy pątników. Zaopatrzenie pielgrzymów w artykuły żywnościowe powierzone zostało Januszowi Olewińskiemu, który z ramienia Diecezjalnego Komitetu Pomocy Represjonowanym karmił pątników przez okrez 5 lat (1985-1989). Uzyskiwane dochody przeznaczone były na pomoc dla osób prześladowanych i ich rodzin. Pielgrzymi byli informowani kto prowadzi służbę zaopatrzenia i dlaczego.
Podkreślamy, że z ust ks. Henryka Tomasika nigdy nie padło nawet najmniejsze przykre słowo.
W osobie ks. Biskupa Henryka Tomasika radomiacy otrzymali niezwyklego kapłana.
Niebiosa dały niezwykły prezent w osobie ks. Biskupa Henryka Tomasika za prześladowania i represje komunistyczne, które dotknęły wszystkich mieszkańców Radomia i całe ich miasto.
Ks. Biskupowi Henrykowi gratulujemy wyboru, a mieszkańcom jego Diecezji mówimy: "zróbcie wszystko cokolwiek Wam powie".

Kapłan na medal

W dniu 12 października 2008 r. o godz. 10.15 w par. św. Stanisława w Siedlcach podczas Mszy św. celebrowanej przez ks. biskupa Henryka Tomasika wręczone zostały ks. prałatowi
Mieczysławowi Łuszczyńskiemu b. proboszczowi par. św. Stanisława w Siedlcach medale: "Medal Komisji Edukacji Narodowej" (Ministerstwa Edukacji Narodowej) oraz Honorowa Odznaka "Zasłużony dla Kultury Polskiej"
(Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego) przyznane staraniem Janusza Olewińskiego prezesa Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych i Represjonowanych za pracę w latach stanu wojennego. Natomiast w dniu 11.11.2008 r. – w 90-rocznicę odzyskania Niepodległości Polski, z wniosków Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych i Represjonowanych z dnia 1.03.2007 r. i z dnia 21.01.2008 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej odznaczył ks. Mieczysława Łuszczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Rada Miasta Siedlce wykorzystując tę okazję, w dniu Święta Niepodległości, nadała ks. M. Łuszczyńskiego tytuł „Honorowego Obywatela Miasta”.

Papież Jan Pawel II w Siedlcach

Siedlce

Zarząd Stowarzyszenia informuje, że Uniwersytet Warszawski opracowuje „Raport” dla Komisji Europejskiej dot. rozliczania się Polski z systemem komunistycznym, z popełnionych zbrodni i o sytuacji ofiar komunizmu.
Na prośbę UW, zarząd stowarzyszenia udzielił stosownych informacji.
Raport po opracowaniu zostanie przesłany również dla Stowarzyszenia.

Listopad 2009 r.