Ogólnopolskie Stowarzyszenie Internowanych i Represjonowanych
  Biuletyn 41
 
                                          Biuletyn nr 41

                                                 „Państwo prawe jest wtedy, gdy
                                            największą władzę mają ludzie prawi"
                                                                  „Wzrastanie“ nr 228 z dnia 2.04/2008 r.

 
Jaką miarką mierzy się niesłusznie skazywanych obecnie i jak wyglądają zasądzane odszkodowania za niesłuszne pozbawienie wolności z pobudek innych niż polityczne?
1. 13 listopada 2008 r. Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt: VIII Ko 108/07 10 tys. zł zadośćuczynienia za 7 – godzinne niesłuszne zatrzymanie.
1 godz. pozbawienia wolności = 1.430,- zł

2.  4 września 2007 r. SO w Gdańsku (sygn. akt: XI Ko 522/07/0) za jedenastogodzinne zatrzymanie w dniu 18.09.2006 r. 6.335,- zł odszkodowania
1 godz. = 576,- zł

3.  Europejski Trybunał Praw Człowieka zasądził na rzecz osoby pozbawionej wolności przez okres 2 dni kwotę 5.000,-zł (informacja zawarta w Postanowieniu Sądu Okręgowego w Płocku o sygn. akt II Ko 59/08 z dnia 15.05.2008 r.)

 
1 dzień pozbawienia wolności = 2.500,-zł

4.  Sąd Okręgowy w Warszawie Wydz. VIII Karny przyznał odszkodowanie w wys. 20 tys. zł za „niesłuszne zatrzymanie” w dniu 30 sierpnia 2007 r. trwające blisko dwie doby (sygn. akt VIII Ko 101/07)
1 dzień = 10.000,- zł

5.  24.11.2011 r.Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem II Aka 147/11 zasądził kwotę 116.250,- zł (odszkodowanie = 26.250,- zł i zadośćuczynienie = 90 tys. zł) za 10 m-cy niesłusznego pozbawienia wolności
1m-c pozbawienia wolności = 11.625,- zł

6.  31.01.2011 r.Sąd Apelacyjny w Lublinie przyznał odszkodowanie w wysokości 400.000,- zł za 5 m-cy aresztu (sygn. akt: II AKa 337/10) (wyrok SO: sygn. IV Ko 452/09),
1 m-c = 80.000,- zł

7.  9 grudnia 2010 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku (sygn. akt II AKa 135/10) zasądził 300 tys. zł. zadośćuczynienia za pobyt w areszcie 3,5 m-ca w białostockimareszcie (od lutego do lipca 2006r.)
1 m-c = 85.715,- zł
 
Gdyby w naszym pięknym kraju istniał precedens, to każdy niewinnie osadzony otrzymywałby takie odszkodowania, ale w naszym kraju odszkodowania za bezzasadne aresztowania są dla wpływowych, bogatych i uprzywilejowanych.
Osoby represjonowane mają prawo domagać się naprawienia wszystkich doznanych szkód.Od sądów należy żądać dowodów w postaci dokumentów z lat 1981 – 1989 z czynnościoperacyjnych milicji znajdujących się w zbiorach i kartotekach MSW.  Sąd Najwyższy w wyroku z 5.03.1979 r. (II KR 30/79, OSNPG 1979, z.8/9) zaznaczył, że nawet jeden poszczególny dowód może okazać się istotny, a nawet samodzielnie decydować o wyniku sprawy.
Należy mieć na uwadze, że wobec nas stosowane były poważne prześladowania z powodu przynależności do określonej grupy społecznej tj. związkowej i były masowo popełniane przez funkcjonariuszy państwowych oraz przez nich inspirowane. Jest to okoliczność powszechnie znana z okresu stanu wojennego, objęta notorią sądową, a więc nie wymagająca udowadniania. Nie potrzeba też udowadniać faktów, że każdy totalitarny system rodziny osób więzionych także srodze prześladuje.
Polska była państwem policyjnym, w którym panował terror i totalitarny reżim. Internowanie było zbrodnią przeciwko ludzkości było czynem stanowiącym przestępstwo wg. polskiej ustawy karnej obowiązującej w czasie jego popełnienia oraz przestępstwem p-ko prawom człowieka mających inne poglądy i przekonania (patrz wyrok Sądu Rejonowego w Gorzowie Wlkp.sygn. akt: II K 62/11z dnia 15.10.2012 r.).
Pamiętaj, że intencją ustawodawcy jest objęcie opieką przez państwo tych, co swoją ofiarą przyczynili się do odzyskania wolności Polski i przyznanie realnego odszkodowania i zadośćuczynienia za wyrządzone szkody z powodów politycznych. Realizacja ustawy odszkodowawczej i wyroku TK z 1.03.2011 r. jest:
1.     wypełnieniem art. 19 Konstytucji RP, nakładającym obowiązek na państwo otoczenia specjalną opieką i troską osób, które na wcześniejszym etapie swojego życia aktywnie uczestniczyły w walce o niepodległość Polski i niepodległość ta została uzyskana w określonym procesie historycznym. Artykuł ten mówi wyjątkowym i specjalnym traktowaniu osób, które przyczyniły się do uzyskania upragnionej wolności i niepodległości Polski. Stanowi o obowiązku państwa względem osoby, która uczestniczyła w walce, a więc w działaniach łączących się z użyciem siły choćby tylko przez jedną ze stron do upragnionej wolności i niepodległości Polski. Pomoc tym osobom zgodnie z ustawą zasadniczą ma mieć wymiar specjalny i zapewniać godny poziom życia, więc intensywność i opieka państwa musi odróżniać się In plus od powszechnego zakresu świadczeń (por. Komentarze, Wydawnictwo Sejmowe 2007). Intencją ustawodawcy jest więc świadczenie przez Państwo Polskie satysfakcji moralnej i rekompensaty finansowej dla osób, które przyczyniły się do odzyskania niepodległego bytunaszego Państwa, oraz
2.     wypełnieniem art. 2 Konstytucji urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej mającego ścisły związek z art. 19, a także
3.     wykonaniem uchwały Sejmu z dnia 1.02.1992 r. zobowiązującym się do naprawienia szkód i krzywd wyrządzonych obywatelom z powodówpolitycznych, jak również
4.
wykonaniem uchwały Sejmu z dnia 18.06.1998 r., w której Parlament zobowiązał się do uczynienia wszystkiego, co możliwe, abywynagrodzić krzywdy powstałe w czasie komunistycznych rządów. Sejm uznał, że budowanie demokracji wymaga umocnienia wartości i zasad, dzięki którym Polska przetrwała
czas zniewolenia. Stwierdził ponadto, że sprawiedliwość, naprawienie krzywd, to są podstawowe obowiązki i jednocześnie warunki funkcjonowania państwa prawa. Wykonanie tej uchwały Sejm uznał za swój moralny obowiązek.

Swoje stanowisko wyraził również Sąd Apelacyjny w Warszawie dn. 20.09.2012 r. (sygn. akt: II S 38/12): „zgodnie z treścią art. 554 par. 2 kpk w zw. z art2,5. 8 ust. 3 ustawy a dnia 23.02.1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego, sprawy o odszkodowanie, powinny być rozpoznawane w pierwszej kolejności i ze szczególną dbałością o prawa pokrzywdzonych. Ideą tych instytucji jest świadczenie przez Państwo Polskie satysfakcji moralnej i rekompensaty finansowej dla osób, które przyczyniły się do odzyskania niepodległego bytu Państwa”. W wyroku jest wzmianka, że osoby represjonowane mają być o wiele lepiej traktowane niż pozbawiani niesłusznie wolności w innych przypadkach, gdyż poświęcali się dla dobra narodu i społeczeństwa i jest to odniesienie się do art. 19 Konstytucji.
II RP z wielkim szacunkiem otaczała osoby, które niepodległość Polski wywalczyły w tamtym okresie.
Legioniści, kombatanci, powstańcy styczniowi i ci wszyscy, którzy poświęcili się dla dobra wspólnego, byli przez państwo polskie wręcz hołubieni. Wypłacano stałe pensje żyjącym Powstańcom Styczniowym bez względu na ich status materialny, a tych, co wywalczyli wolność dla Polski w r. 1920 wygradzano różny sposób: nadaniem ziemi, koncesji na machorkę, alkohol, różnymi posadami i stanowiskami. W ten sposób państwo dziękowało ludziom, którzy wywalczyli wolność dla swojego kraju.
Pamiętaj, że to nie Ty ponosisz konsekwencje za wieloletnie zaniechania władz znowelizowania ustawy odszkodowawczej, co skutkuje do tej poryciągłością szkody nam wyrządzonej.

 
Nasze propozycje

W ostatnim czasie było nieco medialnego szumu o tym, jak władze „w pocie czoła pracują” nad poprawą sytuacji osób represjonowanych. I jak to było w minionym okresie najwięcej w tej sprawie
mają do powiedzenia ci, co nie dostali solidnie w d… .
Na ręce marszałka Senatu wystosowany został list następującej treści:
„W imieniu Grupy Roboczej powołanej w 2012 r. na ogólnopolskim spotkaniu przedstawicieli Stowarzyszeń działaczy opozycji antykomunistycznej z lat 70. i 80. XX w., która powstała na
zaproszenie prezesa Instytutu Pamięci Narodowej informujemy, że powołana Grupa Robocza, spotyka się cyklicznie w siedzibie
IPN i zajmuje się różnymi problemami, dotyczącymi środowisk dawnej opozycji". Najważniejszą sprawą jest przygotowanie społecznego projektu ustawy,
która spowodowałaby objęcie przez państwo należną opieką i świadczeniami weteranów opozycji antykomunistycznej. W tym celu Grupa Robocza wyłoniła niżej podpisany zespół, który stworzył projekt ustawy „o statusie weterana opozycji wobec dyktatury komunistycznej PRL w latach 1971-1989 oraz Korpusie Weterana Opozycji Antykomunistycznej". Pracę naszą wspomagają prawnicy IPN. W ostatnich dniach media donosiły, że Pan Marszałek oraz doradcy Kancelarii Prezydenta RP przejawiają aktywność w tym temacie, dotyczącym środowisk opozycji antykomunistycznej. W związku z tym prosimy Pana Marszałka o spotkanie z naszym zespołem, który w imieniu Grupy
Roboczej zapozna Pana oraz innych parlamentarzystów z przygotowanym przez nas projektem ustawy. Naszą intencją jest wprowadzenie statusu weterana opozycji antykomunistycznej, a wraz z nim przyznanie pakietu określonych i niezbędnych świadczeń społecznych wszystkim walczącym o niepodległy byt państwa polskiego".
Warszawa, dnia 25 kwietnia 2013 r.
Projekt społeczny pn. „Korpus Weterana Opozycji” opracowany został przez
Andrzeja Rozpłochowskiego, Janusza Olewińskiego i Andrzeja Sobieraja.

SB-eckie przywileje
Wypłata rent i emerytur służbom mundurowym do tej pory budzi poczucie wielkiej niesprawiedliwości dziejowej. Kaci Polaków znęcających się fizycznie, psychicznie, moralnie i materialnie otrzymują nadzwyczaj wysokie emerytury, a także specjalne dodatki finansowe za „uciążliwe i szkodliwe warunki pracy”. W obecnym systemie emerytalno-rentowym ukrytych jest wiele nie tylko patologii, ale i nadużyć. Ludzie z nadania PZPR wyłudzali i wyłudzają z budżetu państwa znaczne sumy pieniędzy na skutek fałszowania dokumentów przy wyliczaniu rent i emerytur dla swoich politycznych przyjaciół i swojego aparatu. Wypłata rent i emerytur służbom mundurowym do tej pory budzi poczucie wielkiej niesprawiedliwości dziejowej. 200 tys. byłych pracowników  MSW otrzymuje średnio emeryturę w wys. po 3100,-zł.Kaci Polaków znęcających się fizycznie, psychicznie, moralnie i materialnie otrzymują nadzwyczaj wysokie emerytury, a także specjalne dodatki finansowe za „uciążliwe i szkodliwe warunki pracy”. W obecnym systemie emerytalno-rentowym ukrytych jest wiele nie tylko patologii, ale i nadużyć. Ludzie z nadania PZPR wyłudzali i wyłudzają z budżetu państwa znaczne sumy pieniędzy na skutek fałszowania dokumentów przy wyliczaniu rent i emerytur dla swoich politycznych przyjaciół i swojego aparatu.
Aktualna ustawa emerytalno-rentowa dla tych służb ukrywa ogromne rzesze aparatczyków, sekretarzy, UB-eków i SB-eków itp. służb specjalnych oraz sędziów i prokuratorów PRL-u, których przesuwano do pracy w milicji i policji lub na inne intratne posady w gospodarce narodowej. Takie praktyki na masową skalę stosowane były po 1989 r. Po roku takiego fikcyjnego zatrudnienia, kumulowana była (i jest) ich praca (!) w gospodarce rolnej u rodziców, komitetach PZPR, jako ciągłość pracy w MO czy zaliczana do stażu pracy „nauka” w szkołach ideologicznych partyjnych, jak też „studia” w moskiewskiej szkole KGB.  Służyło to i służy za podstawę do wyliczania ogromnej emerytury i wg. wskaźnika przeliczeniowego 2,6 % podstawy wymiaru Fakty te świadczą o wyjątkowych przywilejach aparatu gwałtu i zdrady, represji i przemocy, który „pracował” przeciw własnemu krajowi w zniewalaniu i zdradzie Polski.
Za działalność przestępczą i wrogą - a taką czyniły te służby, włącznie z prokuratorami i sędziami - nagradzani są nadzwyczajnymi przywilejami rentowo-emerytalnymi przez III RP.Stworzony system prawny, w tym emerytalno-rentowy w państwie komunistycznym, jakim był PRL, promował i promuje nadal za przynależność do organizacji i partii komunistycznych dając możliwość zdobywania wykształcenia i zajmowania kierowniczych stanowisk na każdym szczeblu hierarchii społecznej, zawodowej i państwowej. System ten przeniesiony został następnie do III RP.
Dzisiaj ci ludzie (wraz ze swoimi dziećmi i wnukami) opływają w dostatkach i dobrobycie, a pozostali cierpią biedę. Podnosimy, że PZPR, UB i SB itp. służby w ogóle nie odprowadzały składek ZUS i pytamy czy przestępca powinien otrzymywać emeryturę tylko dlatego, że przez całe lata „pracował” jako przestępca. Jaki kraj ustawowo gwarantuje przestępcomemerytury? Ich ofiary natomiast przez to, że czynnie sprzeciwiały się bezprawiu i zniewalaniu kraju były prześladowane: bite, katowane, wyrzucane z pracy, szkoły, uczelni itp. poddawane srogim represjom i torturom. Tym samym nie zajmowały żadnych popłatnych stanowisk, były spychane na margines życia, a w konsekwencji otrzymywali i otrzymują najniższe renty i emerytury na pograniczu nędzy i ubóstwa – są najgorzej uposażoną warstwą społeczną w Polsce mimo poniesionych największych kosztów w wyzwoleniu kraju z komunistycznej tyranii.

 Numer zamknięto w miesiącu maju 2013 r.
 
 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 218086 odwiedzającyosób.  
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja